Dnia 21 sierpnia br. w Częstochowie pożegnano zmarłego w wieku 75 lat ks. prałata Ksawerego Franciszka Sokołowskiego. Przez lata swej kapłańskiej posługi, był pracownikiem Kurii Metropolitalnej w Częstochowie, dyrektorem CARITAS Archidiecezji oraz kanonikiem Kapituły Bazyliki Archikatedralnej Częstochowskiej. Pewną część życia ks. Sokołowski poświęcił działalności duszpasterskiej wśród polskich pielgrzymów przybywających do Wiecznego Miasta na spotkanie z Janem Pawłem II. Jego osoba związana jest z początkiem istnienia Domu Polskiego Jana Pawła II w Rzymie. Po wyborze kard. Wojtyły na Stolicę Piotrową, wobec potrzeb związanych ze wzmagającym się ruchem pielgrzymkowym, ks. Sokołowski zaangażował się w poszukiwanie obiektu, który mógłby posłużyć jako miejsce zatrzymania się dla przybywających z Polski grup. Po nabyciu domu przy via Cassia w 1980 roku i przeprowadzeniu koniecznych remontów, tymczasowy zarząd powierzył mu funkcję administratora, którą spełniał przez 5 lat. W tym czasie Dom przy via Cassia przyjął przeszło 30 tyś. pielgrzymów z Polski i Polonii. Oprócz przybywających co tydzień dwu lub trzech zorganizowanych grup pielgrzymów, którym trzeba było zapewnić pobyt z wyżywieniem oraz zorganizować program zwiedzenia rzymskich zabytków; do Domu Polskiego przybywali także pielgrzymi indywidualni. Zatrzymywali się tu także rodacy, którzy chcieli pozostać na Zachodzie i oczekiwali na pozwolenie wyjazdu do USA, Kanady czy Australii czy też innych krajów. Dzięki zdolnością kierowniczym ks. Ksawerego Sokołowskiego i zaangażowaniu posługującego personelu przybywający mogli poczuć się tu „jak w domu”.
Zdjęcie zostało zrobione podczas poświęcenia Domu Polskiego przez Jana Pawła II, 8 listopada 1981r. W tle, ubrany w białą komże ks. Ksawery Sokołowski obok ks. Kazimierz Przydatek SJ.
Dla przybywających Polaków organizowano wspólne wyjazdy do franciszkańskiego Asyżu oraz na cmentarz polskich żołnierzy pod Monte Cassino. Dobrze zaopatrzona biblioteka oraz sala kinowa i telewizyjna z zestawem filmów i videokaset dawała możliwość dobrego wykorzystania każdej chwili wolnego czasu. Stałą troską ks. Sokołowskiego było powiększanie zbiorów książkowych i audiowizualnych, stanowiących zaczątek zbiorów Ośrodka Dokumentacji Pontyfikatu Jana Pawła II. Pomieszczenia domu – korytarze i hole służyły jako miejsca wystaw bogatego zestawu fotogramów o papieskich podróżach do różnych krajów a szklane gabloty z eksponatami tworzyły specyficzny klimat Domu Polskiego.
Ks. Sokołowski przyczynił się także do zrealizowania kilku filmów, m. in.: „Jan Paweł II na Monte Cassino”, „Droga Krzyżowa w Kolosseum”, „Kanonizacja O. Maksymiliana Kolbe”, „Jan Paweł II w Lourdes”, „Victoria wiedeńska” oraz pomógł w realizacji przez Episkopat Polski dwóch filmów o podróżach Ojca Świętego do Polski.
W okresie stanu wojennego ks. Sokołowski organizował konwoje z lekarstwami, żywnością czy odzieżą dla rodaków w kraju. Wartość tych darów przekroczyła pół miliona dolarów. Ponadto w tym czasie przekazano do Polski blisko 200 tyś. książek, albumów i publikacji o charakterze religijnym i kulturalnym.
Ks. Ksawery Sokołowski z Janem Pawłem II, Dom Polski, 8 listopad 1981r.
W 1982 r. ks. Sokołowski był u początków inicjatywy wydawania „Kroniki Rzymskiej” i był jednym z pierwszych jej redaktorów. Czasopismo kierowało uwagę na wydarzenia i problemy życia kościelnego, kulturalnego i społecznego „polskiego” Rzymu. Na łamach tego miesięcznego biuletynu, w rubryce poświęconej Domowi Polskiemu Ks. Prałat skrupulatnie odnotowywał informacje o remontach, przebudowach, ulepszeniach, przybywających grupach, spotkaniach kulturalnych, wyjazdach. Co jakiś czas zamieszczano też niektóre wpisy z ksiąg pamiątkowych kasjańskiego Domu. Dziś te krótkie notatki mówią nam o tym, jaki był ks. Sokołowski, jak zapamiętali go Ci, którzy mieli okazje go spotkać. Podkreślają jego otwartość, gościnność, troskę i żywe zainteresowanie sprawami pielgrzymów. Ufamy, że za wyświadczone dobro cieszy się już nagrodą Nieba.