Ku przyszłości

Ojciec Święty wyznaczył Fundacji cel dokumentowania pontyfikatu. W Domu Polskim przy via Cassia w Rzymie, od 1981 roku zaczęto zbierać książki i różnego rodzaju pamiątki. Tak rozpoczęła się działalność Ośrodka Dokumentacji Pontyfikatu. Najpierw czynił to ks. Wojciech Cybulski.

Następnie pracę tę podjął ks. Michał Jagosz, z zamiłowania archiwista. Zgromadził w Ośrodku zespół współpracowników, siostry sercanki i osoby świeckie. Pozyskał wiele materiałów archiwalnych, służących do opracowywania pism źródłowych, które wydawał. Gromadzono dokumentację prasową, sporządzano katalogi zbiorów. Z roku na rok powiększały się trzy działy Ośrodka: biblioteka, muzeum i archiwum. Po ks. Jagoszu pałeczkę przejął ks. Jan Główczyk, który skupił swoją pracę na porządkowaniu zbiorów i modernizowaniu Ośrodka.
Pod koniec swojego życia Jan Paweł II nakreślił przed Ośrodkiem jeszcze jeden cel. Obok dokumentowania pontyfikatu, należało podjąć systematyczną pracę nad studiowaniem papieskiego nauczania. Dokonuje się to przez organizację sympozjów naukowych i przez publikacje książek i artykułów. Do tego dochodzi działalność popularyzatorska, prowadzona w dużej mierze za pomocą mediów społecznych.

Od prawie dziesięciu lat pracuję w Ośrodku, przejąwszy schedę po moich poprzednikach. Duża część trudu – podejmowanego wspólnie z s. Remigią i s. Julią – dotyczy digitalizacji zbiorów. Pewna część codziennych zajęć związana jest ze studiowaniem nauki Ojca Świętego i opracowywaniem publikacji. Przełożenie wykonanej pracy na liczby i statystyki wygląda dość dobrze. Jubileusz 35-lecia działalności, jeśli ma stać się impulsem do dalszej pracy, nie może ograniczyć się do podsumowań i gratulacji. Powinien wiązać się również z nakreśleniem programu na najbliższą przyszłość. Pragnę wskazać na dwa obszary, w których pragniemy rozwijać dalszą aktywność.
Działalność Ośrodka należy skierować przede wszystkim do środowiska akademickiego Rzymu. Siedziba Ośrodka usytuowana jest na obrzeżach Wiecznego Miasta. Nie ułatwia to studentom dotarcia do nas i skorzystania z biblioteki i archiwum. Trzeba jednak systematycznie troszczyć się o rozpowszechnianie informacji o działalności Ośrodka na papieskich i rzymskich uczelniach.
Drugim ważnym obszarem działalności Ośrodka są Koła Fundacji Jan Pawła II oraz środowiska Polonii. Ośrodek może pełnić rolę istotnego ogniwa inspirującego aktywność innych wspólnot, np. dostarczając tematów czy materiałów do organizacji spotkań. Możliwości i form tej współpracy jest wiele. Jednym z jej celów jest zainteresowanie ludzi młodych zarówno nauczaniem Jana Pawła II, jak i działalnością Fundacji.

Nie wiemy, co przyniesie przyszłość. Im bardziej oddalamy się od daty odejścia św. Jana Pawła II do Domu Ojca, tym większe i trudniejsze staje się wyzwanie, by dziedzictwo jego pontyfikatu przekazać młodszym pokoleniom. Idziemy na spotkanie przyszłości, ufni w jego wsparcie i życzliwość ludzi.

Ks. Andrzej Dobrzyński